Ethnologie

Än gschiide ethnologemaa,

dä wott zu allne völcher gaa,

wott d vielfalt vo dä mönschheit gseh,

wott d unterschiid zur känntnis neh.

Drum bsuecht är s volch z Tasmania

und lehrt det, wie mär fische cha.

Doch plötzlech füült är sech ellei.

Drum telefoniert är mit sim händy hei.

Da seit än Tasmanemaa:

„I wott au äs händy ha!“

Än gschiide ethnologemaa,

dä reist beherzt dur Afrika.

Är schtürchlet dur dä dicht urwald,

macht schliesslech bi Pygmäe halt,

gseht, wie die fliissig sammle tönd

und wie s uf d bäum ue chlädre chönd.

Beglückt schickt är äs sms

i d heimet zrugg und chunt i schtress,

dänn da rüeft än urwaldfrau:
“Sonäs händy wott i au!“

Än gschiide ethnologemaa

reist freudig bis uf Kanada.

Im norde trifft är Inuit,

trinkt läbertran und bliibt so fit,

gseht, dass mer mit harpune jagt,

doch sälber hät är s nid ganz tscheggt.

Drum druckt är lieber im kanu

am händy ume und im nu

seit än alte Inuitmaa:
“I wott au äs händy ha!“

Än gschiide ethnologemaa

reist frölich dur Sibiria,

reist bis det, wo s Ewenke hät,

är schlaft uf ämne laubmoosbett,

gseht, wie mer pilz und beeri isst.

Doch will in d fründin sehr vermisst,

lüütet si im uf s händy a

und seit än gruess vo der mama.

Da rüeft luut än Ewenkefrau:
“Sonäs händy wot i au!“

Än gschiide ethnologemaa

reist dur die ganzi Sahara.

Är zältet, wo Nomade sind

und sändelet mit irne chind,

beobachtet uf schritt und tritt,

au macht är än kamelritt mit.

Är lüütet hei a und verzellt

am händy, wienen das uufschtellt.

Do rüeft än nomademaa:

„I wott au äs händy ha!“

Än gschiide ethnologemaa

schtoot uf äm iis z Antarktika,

wo s luuter Königspinguin hät.

Wie isch das schön, wie isch das nätt,

wie s iri junge nie verlönd

und demokratisch zämeschtönd!

Drum nimmt är s händy schnäll i d hand,

macht fotos vo däm chalte land.

Da rüeft schtolz än Pinguinfrau:

„Sonäs händy han i au!“