Gotthardschtau
Was muess i am
radio ghöre?
S hebi vor dä gotthardröhre
kilometerlange
schtau.
Das sind irdische
heerschare.
Als wott richtig
sunne fahre
und bevorzugt s betongrau.
Vorwärts, vorwärts
heisst da s motto.
Doch vorwärtscho
isch gliich wie lotto
oder wien äs
würfelschpiil.
S vorwärtscho isch
reinschte zuefall,
zmittst im
schlimmschte abgasschwall.
Und wiit äweg vom
reiseziil.
No kei grund zum
überborde!
Vorläufig bisch no
im norde.
S wüssets alli
ganz genau:
Wännd in süde reise möchtisch,
will s di heime
chalt und nass isch,
chunsch halt
zerscht in gotthardschtau.
Auto, auto, nüüt
als auto!
Wär hät ächt d
tunnelröhre zueto?
S Urnerland isch
voll verschtopft.
Doch wo s dermasse
vil lüüt hät,
isch s doch sicher
luschtig und au nätt.
Drum hät mi das
zum busch uusklopft:
Da bin i au derbii, da muess i sofort hi.
S isch doch blöd,
älei dähei.
I warte nöd. Ja,
die A zwei
händ offesichtlech
d völcher gärn.
Si chömed drum vo
nah und färn.
Worum müend da
alli dure?
Was nützt alles
gklön und murre?
Worum schtaat da
so vil bläch?
Worum gaht s da
gar nid wiiter?
S grüble macht chuum öpper gschiiter.
I där bärge isch s
halt gäch.
Süde, süde, ab i
süde.
Doch zerscht
muesch so vil ziit vergüde,
da im gröbschte
gotthardschtau.
Schwätzisch mit dä
chind, wo geime,
doch geime si scho
sit däheime,
flörtisch mit där
nachbersfrau.
Da bin i au derbii, da muess i sofort hi.
S isch doch blöd,
älei dähei.
I warte nöd. Ja,
die A zwei
händ offesichtlech
d völcher gärn.
Si chömed drum vo
nah und färn.
S tal isch äng,
gsehsch chum där himmel.
Nüüt isch da mit
sunnefimmel.
Dä git s dänn
erscht im Tessin.
Wär chan gueti luune rette?
Bruchsch
än antischtress-tablette
gäge z
vil adrenalin.
Sunne,
sunne, all wänd sunne,
doch
vorläufig isch no nüüt gwunne.
Tuusig
auto bliibed schtah.
Suechsch
kontakt mit zeichemache,
mit
nicke, grinse oder lache,
winkisch
denä näbedra.
Da bin i au derbii, da muess i sofort hi.
S isch doch blöd,
älei dähei.
I warte nöd. Doch
ich säg nei
zum
gotthardschtau, dänn i chan eh
das Urnerland vom
zug us gseh.